انسان ها فطرت و آفرینشی یکسان در انسانیت دارند. یعنی آنچه که خمیر مایه ی انسانی است در همه ی انسان ها یکی است. به همین دلیل راهکارهایی که فطرت را بیدار نگه می دارد یا فطرت را بیدار می کند بر روی همه ی انسان ها جواب می دهد و به اصطلاح جهان شمول است. اگر کسی بخواهد در برابر بیداری فطرت مقاومت کند باید ریاضت بکشد و با سختی زیاد خودش را نسبت به بیدار بودن فطرت غافل کند. البته این آدم نمی تواند فطرت را از بین ببرد. بلکه باید آن را مدفون کند.
یکی از این راهکار ها که قرآن و روایات به آن اشاره دارد توجه به فقر وجودی انسان است.
