کشور در تحریم و این همه تعطیلی؟!
کشور در تحریم و این همه وارادات اقتصادکُش؟!
کشور در تحریم و این سبک زندگی های پول سوز و هدرمند؟!
کشور در تحریم و این همه تنبلی و بی حالی؟!
کشور در تحریم و این مدیریت های خسته و ناکارآمد که دهن بازکرده اند و گرسنه ی سیری ناپذیر بودجه و تامین اعتبارند و بی پولِ هنگفت، از سر تا قدمشان فلج است. و ای کاش درد فقط پول بود. حقیقت مطلب این است که این گروه بی لیاقتی محضشان را پشت بی پولی مخفی کرده اند نشان به آن گروه جهادی (به سرپرستی دکتر حسن اسماعیلی) که پروژه یک صد میلیارد تومانی را با صد میلیون تومان در عرض چند ماه تمام کرد و به بهره برداری رساند.
کشور در تحریم و این همه نزاعهای بی محتوای بچگانه؟!
کشور در تحریم و اولویتهای آفتابه لگنی؟!
کشور در تحریم و تمرکز پول و امکانات عمومی در تهران و چند شهر بزرگ و به زیر ماندن پرونده های غیر برای وقتی که هیچ وقت نمی آید؟!
کشور در تحریم و تبدیل روستاها به شهرک و کشاورز به دلالی که نان و سبزی خود را از شهر نزدیک ده می خرد و با پرشیا به ویلایش می آورد تا دمی جلوی ماهواره بیاساید؟!
کشور در تحریم و این همه فاصله طبقاتی بین عموم جامعه و خادمینی که در پول و ثروت غوطه ورند؟!
هم دلی و هم زبانی دولت و ملت یعنی امثال این سوالهای تعجب برانگیز و تاسف بار، رخت بربندد و صاف و یک دست و متحد باشیم در برابر دشمنانی که جز به نابودی ما فکر نمی کنند.
برگرفته از وبلاگ امید پیشگر
http://ghbahramian.blog.ir/post/228