هجوی بر غیرتمندان غیور سرزمینم

دید مردی مردکی را در رهی                   همسرش، آرایشش همچون پری

گفت ای آقا اجازه می دهی                     این عروسک را که با خود می بری

گوشه چشمی به ما نازک کند                  یا نگاهش من کنم از دلبری؟!!

گفت ای مردک چه می گویی سخن         تو الاغی یا که گاوی یا خری؟؟

همسرم را از چه رو کردی خطاب             قصد دعوا کرده ای یا توسری؟؟

گفت من قصد اجازت داشتم                     تو گرفتی حرف من را سرسری

من تعجب می کنم از حال تو                   تو چرا بر من چنین سان می پری؟

دیگران بی اذن بهره می برند                   من ادب کردم گمانم تو خری!!!*

علمای اخلاق در تعریف غیرت چنین آورده اند: غیرت یعنی تلاش در نگهداری آنچه حفظ آن چیز ضروری است. این صفت در قالب مطلوبش، از شجاعت، بزرگ منشی و قوت نفس انسان سرچشمه می ‏گیرد و یکی از «ملکه»های شریفه نفسانی ‏است.[1] اصل غیرت به دور از افراط و تفریط ها و کجروی ها، از جمله صفاتی است که موجب مباهات بوده و در احادیث، از خداوند نیز به عنوان غیرتمند یاد شده است.[2]

[1]. نراقی، مهدی، جامع السعادات، ج ۱، ص 301، اعلمی، بیروت، چاپ چهارم، بی تا.

[2]. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، محقق و مصحح: غفاری، علی اکبر و آخوندی، محمد، ج 5، ص 535، دارالکتب الاسلامیة، تهران، چاپ چهارم، 1407ق.

+ یک اصلی وجود دارد در بین عقلای عالم به نام روح دلیل یا به قول طلبگی علی القاعده

در این مثال یعنی بی غیرتی روح دلیل (قاعده) این است: کسی حق لذت و تمتع از همسر بنده را ندارد بنابر قاعده اینگونه لذت بردن های دیگران از همسر باید مذموم باشد. اما نمی دانیم چه شده که مردها نسبت به این مسئله حساس نیستند؟؟؟ و فقط لذت را در مسئله ای خاص منحصر کرده اند؟ شاید  به دیگران کاری ندارد تا با او کاری نداشته باشند!!!!

+ در خانم ها هم وضع آنچنان مطلوب نیست. وقتی اسم زن دوم به میان می آید رگهای گردنش بیرون می زند اما پای ماهواره که می نشینند یکی یکی زن ها را به شوهرشان نشان می دهند و راجع به آرایش و اندامش و ... سخن به میان می آورند!!!!

* شعر از میثم علی زلفی

عشق و سردرگمی

داستانش را از اینجا بخوانید و عاقبتش را از اینجا

دل گرفتار واسیر یک کمند وتیر شد                زندگی در صحنه ای دیگر کنون تعبیر شد

تیر ها از چله زلفی رها گشت و کنون               قلب ها با عشق و با دیوانگی درگیر شد

حلقه ی دام بلا بالای سر چرخان ومست     دست ها می بست و دل ها پیش او زنجیر شد

عقل هم آشفته از تحلیل رویائی شگفت   داد می زد که ورود من به صحنه دیر شد

عاشق بیچاره نالان و خموش و مضطرب   گوشه ای در یاد معشوقش نشست وپیر شد

چه بودیم و چه شدیم

آه بر پیچ و خم جاده ی ابروی تو بود                      در دلم ترس به فقدان خُم و کوی تو بود

دست لرزان زطلب کردن جامی سرشار                  از سرا پرده ی چشمان پری روی تو بود

عشق با حجب و حیا مشکلش از اول کار                 بر سر پرشدن جام من از جوی تو بود

گر چه از باده ی رویت به تنم نیست ولی               بال های قدمم مست پرش سوی تو بود

حسرت میکده و می به تنم نیست که نیست       چون که مستی من آویختن از موی تو بود

می زنم شانه به مویم که نگردم رسوا            گر چه زلفی که پریشان شود از سوی تو بود

+این شعر را اوایل طلبگی ام گفته ام چه فکر می کردیم چه شدیم!!

+ گاهی وقت ها احساس می کنم مردم یادشان رفته است که باید برای طلبه ها دعا کنند شاید یادشان می رود که خود طلبه ها در نوک تیربار خطرناک گمراهی اند و بیشتر از بقیه محتاج دعایند.اگر از من بپرسید می گویم یکی از دلایل زمین خوردن بعضی از ما طلبه ها این است که مردم دعا کردن برای مدافعان حرم را فراموش نمی کنند اما دعا برای مدافعان حریم آخرتشان را شاید.

شعر شهادت امام حسن علیه السلام

شعری از زبان امام حسن علیه السلام خطاب به همسرشان