فطرت الهی - دلسوخته ای منتظر

تصمیم گیری با وجود همراه وابستگی به قدرت و ضعف همراه دارد. زنان و مردان لوس و بی عرضه، به شدت بر تصمیم گیری همسرانشان تاثیر گذارند.

گاها دیده می شود که بعضی زن ها خود را در منتهی الیه ضعف نشان می دهند و شوهر را حتی برای رد شدن از لبه ی جوی آب فرا می خوانند و با استفاده از اهرم دست همسر و همراه با هزاران صدای وای و ووی از لب جوی گذر می کنند و در آخر اسم آن را ناز کردن می گذارند. وقتی از علت چنین رفتاری جویا شویم یک علت بیشتر برایش نمی توان یافت:

چشم تو خواب می‌رود یا که تو ناز می‌کنی

نی به خدا که از دغل چشم فراز می‌کنی

چشم ببسته‌ای که تا، خواب کنی حریف را

چونک بخفت بر زرش دست دراز می‌کنی (مولوی)

در مورد آقایان هم چنین رفتاری را می بینید. کسانی که در مقابل درخواست های همسرشان چه دنیوی و چه اخروی خیلی محکم نه می گویند و ابدا آنها را انجام نمی دهند و علت آن را جلوگیری از زیاده خواهی های زنانه و پر رو نشدن آنها می دانند! و اسم این رفتار را اقتدار مردانه می گذارند! باید به چنین مردانی گفت:

عاشق بی‌گناه را بهر ثواب می‌کشی

بر سر گور کشتگان بانگ نماز می‌کنی؟

چنین مردان و زنانی در زندگی مشترکی که دارند یک مشکل بزرگ خواهند داشت و آن اینکه هیچگاه طعم زندگی مشترک انسانی را نمی چشند. چرا؟

چون چنین سبک رفتاری یک اشکال بزرگ در زندگی مشترک ایجاد می کند و آن اینکه جلوی حرکت های انسانی را خواهد گرفت. فرض کنید مرد بخواهد برای کارهای بزرگ که از جمله بزرگترین آنها حرکت در معنویات است برنامه ریزی کند تا زن و شوهر در این خانواده به سمت تعالی حرکت کنند.

در چنین خانواده ای مرد طبیعتا به این نتیجه خواهد رسید زنی که برای عبور از جوی آبی چنین ضعیف و اهل ناز و عشوه است قطعا در ابتلائات و امتحانات الهی که آسان ترین آنها گذشتن از غذا و آب برای روزه و گذشتن از خواب برای نماز شب است در می ماند. پس چاره ای ندارد که یا به تنهایی این مسیر را طی کند و همسرش را به عنوان یک ازمایش الهی تحمل کند و یا در همان مرحله ی معنوی که هست توقف کند و بالا نرود. که در هر دو حالت از تجربه ی زندگی مشترک انسانی محروم شده است.

طبیعتا زنی هم که احساس کند نمی تواند به شوهرش تکیه کند و این شوهر هیچ تکیه گاهی برای او نیست ، در تصمیم گیری هایش به او تکیه نخواهد کرد فلذا او نیز از تجربه ی زندگی مشترک انسانی در می ماند.

انسان به حکم فطرت، تنها موجود این عالم است که می تواند زندگی مشترکی با ملاک هایی فرا حیوانی تشکیل دهد. ملاک هایی که فراتر از نیاز و وابستگی حیوانی است. نمی گویم نیاز و وابستگی حیوانی ندارد بلکه می گویم ملاک زندگی او چنین ملاکی نیست!

آری مردانی که در دفاع مقدس به نبرد با باطل رفتند، شیر مردانی که امروز به دفاع از حرم می روند و مدافعان حرم نام می گیرند مردان بلند همتی هستند که چکمه های همتشان ، با دستان شجاع همسرانشان بسته شده است،  همسرانی که ترس های فراوان و بغض های نگفته ای را فرو خوردند اما کمال خویش و همسرشان را دنبال کردند، همسرانی که تنهایی و زخم زبان ها را به جان خریدند اما دست از سبک زندگی انسانی خودشان بر نداشتند و سبکی که با بهانه های واهی و عوام پسند بر آرمان ها پشت می کند را انتخاب نکردند؛ شفاعت مزد چنین همسرانی است. مزد ایستادگی برای ماندن در یک زندگی انسانی!

راه شهید ،معرکه ی کار سخت بود *****  آری جدایی او، از تو سخت بود

وقتی به یاد تو لبخند گریه می نوشت ***** بی شک بریدن دل، ازتو سخت بود

او در کشاکش قول و غرور مانده بود ***** اما نگاه چشم غزل خوان چه سخت بود

وقتی به سینه بغض خودش را فرو کشید ***** دردی به جان و دلش بود وسخت بود

زلفی نگو که فروخورد بغض و رفت ***** زیرا سکوت بغض جدایی چه سخت بود

+بخشی از مباحثات فطرت با آ‌قای اسد نژاد

+تقدیم به همه ی همسران مدافع اسلام مخصوصا مدافعان حرم