مومن باید بدرد بخور باشه باید یک جورایی از در بیرونش کردن از پنجره بیاد تو. باید یه طوری زندگی کنه اگه هر کاری کردن سرنگونش کنن نتونن یا لااقل به راحتی نتونن این کار رو بکنن. به قول حاج آقای قرائتی آدم باید مثل کلمه ی ورامین باشه .
خودش که اسم یک شهره
اگه واوش رو برداری میشه رامین --» اسم یک شخص
اگه راء رو برداری میشه امین --» یک صفت انسانی
اگه الف رو برداری میشه مین --» وسیله ی جنگی
اگه میم رو برداری میشه یِن --» واحد پول
اگه یاء رو برداری میشه نون --» یک نوع غذا؛
حالا چرا این حرفا رو میزنم؟؟!!
آخه من در عجبم از کسانی که براحتی خودشون رو در معرض گناه قرار می دهند براحتی هرسخن و هر نوایی را گوش می دهند با نامحرم ارتباط و سخن دارند اما خودشان را مومن هم می دانند و اصلا احساس عاقبت به شری بهشون دست نمیده. مگر امام عسکری نفرمودند:
أَوْرَعُ النّاسِ مَنْ
وَقَفَ عِنْدَ الشُّبْهَةِ، أَعْبَدُ النّاسِ مَنْ أَقامَ عَلَى الْفَرائِضِ
أَزْهَدُ النّاسِ مَنْ تَرَکَ الْحَرامَ، أَشَدُّ النّاسِ اجْتَهادًا مَنْ تَرَکَ
الذُّنُوبَ.»:
پارساترین مردم کسى است
که در هنگام شبهه توقّف کند. عابدترین مردم کسى است که واجبات را انجام دهد.
زاهدترین مردم کسى است که حرام را ترک نماید. کوشننده ترین مردم کسى است که گناهان را رها سازد.[1]
و در جایی دیگر امام صادق (ع) می فرمایند:
قِف عِندَ کُلِّ أمرٍ حَتّى تَعرِفَ مَدخَلَهُ مِن
مَخرَجِهِ قَبلَ أن تَقَعَ فیهِ فَتَندَمَ
در برابر هر کارى درنگ کن تا [راهِ] درون شدن و برون
آمدن از آن را ، پیش از آن که در آن وا مانى و پشیمان شوى ، نیک بشناسى [2]
آیا توقف کردن را یاد نگرفته ایم یا فکر می کنیم در این هیاهوی حرکت شتابان علم و تکنولوژی اگر سر در هر سوراخی نکنیم عقب می افتیم و لذا باید خود را شتابان در این دریا غرق کنیم!
یک وقت مرحوم حاج شیخ جعفر شوشترى در منبر گفت :من به مسجد مى آمدم در بین راه خرى را دیدم که در زیر بار خسته و ناتوان شده بود دلم به حال او سوخت. همچنان بر حال او مى نگریستم تا به در خانه اى رسید بار از وى برگرفتند مرا دید که باز بر او نگاه مى کنم. (با زبان حال) گفت اى شیخ برو فکرى به حال خود کن من به هر رنج و مشقتى بود بار خود را به منزل رسانیدم ولى تو چه خاکى بر سر خود خواهى ریخت ؟
آنگاه گفت : بلى الاغ اگر به نهر آبى برسد که نتواند از آن بگذرد قدم از قدم بر نمى دارد و بر ضرر خود هرگز اقدام نمى کند اما تو اى انسان چنین بى پروا به سوى گودال جهنم مى روى الاغ خود را به آب نمى زند ولى تو خود را به آتش مى زنى !![3]
+بخشی از مباحثات فطرت با آقای اسد نژاد
