آیا دینی زندگی کنیم یا مذهبی؟
فرق بین مذهب و دین چیست؟ آیا این دو با هم منافات دارند یا خیر؟
یکی از دغدغه های انسان های دین باور تشکیل حکومتی دینی است به گونه ای که در آن مردم بیشترین مشارکت را در امور حکومتی داشته باشند. لذا انتخاب قالب اجرایی صحیح به این هدف کمک زیادی خواهد کرد. در این مقاله در صدد آن هستیم تا علت انتخاب قالب اجرایی جمهوری را برای حکومت دینی تبین نماییم.
نشست علمی امکان رؤیت - ارتباط با امام زمان (عجلالله تعالی فرجه) در عصر غیبت کبری
حجتالاسلام والمسلمین محمدهادی یوسفی غروی (محقق و نویسنده)
حجتالاسلام والمسلمین علیاکبر ذاکری (محقق و نویسنده)
حجتالاسلام والمسلمین خدامراد سلیمیان (محقق و نویسنده)
دکتر محمد اللهاکبری (معاون پژوهش و عضو هیأت علمی مدرسهعالی امام خمینی(ره))
امروزه بازار دموکراسی و دخیل کردن مردم در انتخاب سرنوشتشان به قدری داغ است که لازم دیدم قدری درباره این بحث توضیحاتی بدهم و در خوب و بد بودن آن قدری دقیق تر خرد شویم. توضیحاتی راجع به کلیات این تفکر و نقدهایی که بر این تفکر می شود وارد کرد. تفکری که ظاهری بسیار زیبا دارد اما تناقض گویی جزء لاینفک و جدایی ناپذیر آن است.
به نظر شما یک حکومت دینی که از نظر اقتصادی فاسد است بهتر است یا یک حکومت غیر دینی سالم؟ اگر نظر اول پذیرفتنی ست پس باید دیدگاه امام محمد غزالی را که حکومت آلوده و فاسد سلجوقیان را تایید میکرد تایید کنیم که از بزرگان اهل سنت است اگرنه پاسخ شما چیست؟
علامه ی مجلسی در کنار کارهای علمی ارزشمندی که در حوزه ی علم حدیث انجام داد و میراث حدیثی شیعه را حفظ نمود ؛ در نظارت فقها بر حکومت نیز گامی بزرگ برداشت و فضایی پدید آورد که بعدها افرادی چون میرزای شیرازی توانستند در آن فضا فتوایی چون فتوای تحریم تنباکو را بدهند ؛ که خود این حرکت نیز زمینه های مشروطیّت را فراهم ساخت.
امروزه حربه های مختلفی برای انحراف مردم و به بند کشیدن آنها استفاده می شود. این حربه ها همه دارای پایه های مشترک هستند ولی شکل آنها ظاهرا متفاوت می شود. بنابر شناخت ریشه های این حربه ها ما را در شناختن مصادیق آنها کمک می کند. در این چند مقاله سعی بر این است که ریشه های انحراف را از منظر قرآن بیان کنیم و با ذکر مصادیقی از آن ،خوانندگان را در مقابل دشمنان انسانیت قدرتمند تر سازیم.
در قسمت قبل گفتیم که مذاکره با همه ی اقشار و افکار امکان ندارد نه اینکه ما نخواهیم بلکه رفتار آنها مانع این اتفاق است. یکی از این گروه ها کفار بود که در قسمت قبل توضیحات مربوط به آن آمد. اما دسته ی دیگری که قرآن در مورد مذاکره با آنها به مسلمانان هشدار می دهد یهودی ها هستند.
مذاکرات برد برد یک روش معقول و پسندیده ای است که اتفاقا امروزه نیز به آن توجه خاصی می شود اما نکته ای که شاید در این میان مغفول مانده باشد این است که آیا با همه ی افکار و همه ی گروه ها می شود مذاکره برد برد را برقرار کرد یا خیر؟ از همین روی بر آن شدیم تا نظر قرآن درباره ی مذاکره با اقشار و گروه های مختلف را بدست آوریم.